ว

ว U+0E27, ว THAI CHARACTER WO WAEN ← ฦ [U+0E26] Thai ศ → [U+0E28]

ดูเพิ่ม: ว., วิ, วี, และ วี๊

ภาษาร่วม

การออกเสียง

• (พยัญชนะต้น) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /w-/
• (พยัญชนะควบ) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /-w-/
• (พยัญชนะสะกด) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /-w/, [-ʊ̯]

ตัวอักษร

ว

1. พยัญชนะในอักษรไทย ใช้แทนเสียง /w/ หรือเสียงที่ใกล้เคียงเช่น /ʍ/, /v/, /ʋ/, /ⱱ/

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (ลายสือไทย)
• .-- (รหัสมอร์ส)
• (อักษรเบรลล์) ⠺
• (ภาษามือ) 𝢆𝪜

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		วอ	วอ-แหฺวน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wɔɔ	wɔɔ-wɛ̌ɛn
	ราชบัณฑิตยสภา	wo	wo-waen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/wɔː˧/(สัมผัส)	/wɔː˧.wɛːn˩˩˦/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ว. วอ วอร์

ตัวอักษร

ว

1. พยัญชนะตัวที่ 37 เรียกว่า ว แหวน เป็นอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้นและใช้เป็นตัวสะกดในมาตราเกอวหรือแม่เกอว เช่น กล่าว นิ้ว

การใช้

1. สามารถใช้ประกอบกับ ◌ั เป็นสระ อัว อัวะ ที่ไม่มีตัวสะกด, ถ้าสระ อัว มีตัวสะกด ใช้เฉพาะ ว
2. โบราณใช้ วว เป็นสระ อัว ที่ไม่มีตัวสะกด

ดูเพิ่ม

• (อักษรเบรลล์) ⠑ (“สระ อัว”), ⠑⠁ (“สระ อัวะ”)