วอน
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | วอน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wɔɔn |
ราชบัณฑิตยสภา | won | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /wɔːn˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายภาษาอีสาน วอน, ภาษาลาว ວອນ (วอน), ภาษาคำเมือง ᩅᩬᩁ (วอร), ภาษาเขิน ᩅᩬᩁ (วอร), ภาษาไทลื้อ ᦞᦸᧃ (วอ̂น), ภาษาไทใหญ่ ဝွၼ်း (ว๊อ̂น)
คำกริยา[แก้ไข]
วอน (คำอาการนาม การวอน)
- (ภาษาปาก) รนหาที่
- วอนตาย
- ร่ำขอ, ขอด้วยอาการออด, เฝ้าร้องขอให้ทำตามประสงค์
- คำนึงนุชนาฎเนื้อ นวลสมร แม้นแม่มาจักวอน พี่ชี้(ตะเลงพ่าย)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ยืมโดยเรียนรู้จากภาษาเกาหลี 원 (won)
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
วอน
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเกาหลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมโดยเรียนรู้จากภาษาเกาหลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเกาหลี
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- th:สกุลเงิน