เปีย

ดูเพิ่ม: เปย์

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เปีย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpiia
	ราชบัณฑิตยสภา	pia
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pia̯˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨸ᩠ᨿᩮ (ปเย), ภาษาลาว ເປຍ (เปย), ภาษาเขิน ᨸᩮ (เป), ภาษาไทลื้อ ᦵᦔ (เป), ภาษาไทใหญ่ ပေ (เป)

คำนาม

เปีย

1. ผมที่ไว้ยาวบริเวณท้ายทอย, ผมที่ถักห้อยยาวลงมา
2. เรียกลายที่ถักตอก 3 ขาไขว้กัน ว่า ลายเปีย หรือ ลายผมเปีย
3. พวงมาลัยที่มีอุบะห้อยลงมาเหมือนผมเปีย

รากศัพท์ 2

คำนาม

เปีย

1. ชื่อนกยางขนาดเล็กชนิด Egretta garzetta (Linn.) ในวงศ์ Ardeidae แตกต่างจากนกยางชนิดอื่นคือ ปากและแข้งสีดำ ตีนสีเหลือง
2. ชื่อเป็ดขนาดกลาง ในวงศ์ Anatidae มี 2 ชนิด คือ เป็ดเปีย [ Aythya fuligula (Linn.)] ตัวผู้สีเทาดำ ท้องสีขาว ตัวเมียสีน้ำตาลเข้ม ท้องสีน้ำตาล และเป็ดเปียหน้าเขียว ( Anas falcataGeorgi) ตัวผู้มีหลายสี หน้าสีเขียว ตัวเมียสีออกน้ำตาล หน้าสีเขียว, ทั้งนกยางเปียและเป็ดเปียมีขนยาวออกจากท้ายทอย 2-3 เส้นหรือมากกว่า ลักษณะคล้ายผมเปียของคน เฉพาะนกยางเปียมีขนยาวดังกล่าวเฉพาะช่วงฤดูผสมพันธุ์