เหยียด
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เหฺยียด | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | yìiat |
ราชบัณฑิตยสภา | yiat | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /jia̯t̚˨˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ˀjiətᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩀ᩠ᨿᨯ (ย̱ยด), ภาษาลาว ຢຽດ (อยย̂ด), ภาษาไทใหญ่ ယဵတ်ႇ (เย่ต), ภาษาไทใต้คง ᥕᥤᥖ (ยีต) หรือ ᥕᥪᥖ (ยืต), ภาษาจ้วง iet,ภาษาจ้วงใต้ yied
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
เหยียด (คำอาการนาม การเหยียด)
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
เหยียด
- ที่ถูกทำให้ตรง, ที่ยาวตรงออกไป
- ที่ถูกยืดออก
คำตรงข้าม[แก้ไข]
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทใต้คง ᥕᥤᥖᥴ (ยี๋ต) หรือ ᥕᥪᥖᥴ (ยื๋ต); เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับ ยึด
คำกริยา[แก้ไข]
เหยียด (คำอาการนาม การเหยียด)