ข้ามไปเนื้อหา

เหยียด

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์เหฺยียด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงyìiat
ราชบัณฑิตยสภาyiat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/jia̯t̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ˀjiətᴰᴸ³, จากภาษาไทดั้งเดิม *ˀjiətᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩀ᩠ᨿᨯ (ย̱ยด), ภาษาลาว ຢຽດ (อยย̂ด), ภาษาไทลื้อ ᦵᦊᧆᧈ (เหฺย่ด), ภาษาไทใหญ่ ယဵတ်ႇ (เย่ต), ภาษาไทใต้คง ᥕᥤᥖ (ยีต), ᥕᥪᥖ (ยืต), ภาษาจ้วง iet, ภาษาจ้วงแบบหนง ed, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง yied

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

เหยียด (คำอาการนาม การเหยียด)

  1. ทำสิ่งที่งออยู่ให้ตรง
    เหยียดเส้นลวด
  2. ยืดออกไปเต็มขนาด
    เหยียดแขนเหยียดขา
  3. ดูถูก
    เหยียดผิว

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

เหยียด

  1. ที่ถูกทำให้ตรง, ที่ยาวตรงออกไป
  2. ที่ถูกยืดออก
คำตรงข้าม
[แก้ไข]

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทใต้คง ᥕᥤᥖᥴ (ยี๋ต) หรือ ᥕᥪᥖᥴ (ยื๋ต); เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับ ยึด

คำกริยา

[แก้ไข]

เหยียด (คำอาการนาม การเหยียด)

  1. (โบราณ) ลบออก, หักออก
    เหยียดนพเป็นเอก
    เอา 9 ลบ 10 เหลือ 1