ข้ามไปเนื้อหา

ขับ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ขบ และ ข๋บ

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ขับ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkàp
ราชบัณฑิตยสภาkhap
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰap̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *k.rapᴰ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ຂັບ (ขับ), ไทลื้อ ᦃᧇ (ฃับ), ไทดำ ꪄꪚꪾ (ฃับ), จ้วงแบบจั่วเจียง kaep, จ้วง gaep

คำกริยา

[แก้ไข]

ขับ (คำอาการนาม การขับ)

  1. ต้อนให้ไป, บังคับให้ไป, ไล่
  2. ไล่ตาม
  3. บังคับให้เคลื่อนไปได้
    ขับเกวียน
    ขับรถม้า
  4. สามารถบังคับเครื่องยนต์ให้ยานพาหนะเคลื่อนที่ไปได้
    ขับรถ
    ขับเรือ
  5. บังคับให้ออก
    ขับปัสสาวะ
  6. ประชดอย่างล้อ, พูดล้อเพื่อสนุก

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ขับ, ลาว ຂັບ (ขับ), คำเมือง ᨡᩢ᩠ᨷ (ขับ), เขิน ᨡᩢ᩠ᨷ (ขับ), ไทลื้อ ᦃᧇ (ฃับ), ไทดำ ꪄꪚꪾ (ฃับ), ไทขาว ꪄꪚꪾ, ไทใหญ่ ၶပ်း (ขั๊ป)

คำกริยา

[แก้ไข]

ขับ (คำอาการนาม การขับ)

  1. ร้องเป็นทำนอง
    ขับกล่อม
    ขับเสภา