ธูป

ภาษาไทย

ธูป

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต धूप (ธูป) หรือภาษาบาลี ธูป

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ทูบ	[เสียงสมาส] ทู-ปะ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tûup	tuu-bpà-
	ราชบัณฑิตยสภา	thup	thu-pa-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tʰuːp̚˥˩/(สัมผัส)	/tʰuː˧.pa˨˩./
คำพ้องเสียง แก้ไข		ทูบ

คำนาม

ธูป (คำลักษณนาม ดอก)

1. เครื่องหอมชนิดหนึ่งมีแกนทำด้วยก้านไม้ไผ่เล็ก ๆ เป็นต้นย้อมสีแดง พอกด้วยผงไม้หอม, มักใช้จุดคู่กับเทียน

ลูกคำ

• กกธูป
• กระถางธูป
• กินข้าวผ่านธูป
• ธูปบาตร
• ธูปแพเทียนแพ
• ธูปฤๅษี