ล้าง

ดูเพิ่ม: ลาง, ลางิ, ลาง่, และ ล่าง

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C.lwɤːŋꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ล้าง, ภาษาลาว ລ້າງ (ล้าง), ภาษาคำเมือง ᩃ᩶ᩣ᩠ᨦ (ล้าง), ภาษาเขิน ᩃ᩶ᩣ᩠ᨦ (ล้าง), ภาษาไทลื้อ ᦟᦱᧂᧉ (ล้าง), ภาษาไทดำ ꪩ꫁ꪱꪉ (ล้าง), ภาษาไทใหญ่ လၢင်ႉ (ล๎าง), ภาษาอาหม 𑜎𑜂𑜫 (ลง์), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง langx, ภาษาจ้วง langx

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ล้าง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	láang
	ราชบัณฑิตยสภา	lang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/laːŋ˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา

ล้าง (คำอาการนาม การล้าง)

1. (สกรรม) ทำให้หมดสิ้นไปโดยใช้สิ่งเช่นน้ำหรือไฟเป็นต้น และมีกรรมวิธีต่าง ๆ

   กวาดล้าง

   ชะล้าง

   ชำระล้าง

   ล้างกลิ่น

   ล้างคาว

   ล้างถู

2. (ในเชิงเปรียบเทียบ, สกรรม) ลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น

   ฆ่าล้างโคตร

   สงครามล้างชาติ

คำแปลภาษาอื่น

ทำให้หมดสิ้นโดยใช้สิ่งเช่นนํ้าหรือไฟ

• คำเมือง: ᩃ᩶ᩣ᩠ᨦ (nod) (ล้าง)
• ไทดำ: ꪩ꫁ꪱꪉ (blt) (ล้าง)
• ไทใหญ่: လၢင်ႉ (shn) (ล๎าง)
• ลาว: ລ້າງ (lo) (ล้าง)
• อังกฤษ: wash (en) (วอฌ), rinse (en) (รินส์)

คำสืบทอด

• → ญัฮกุร: ลาง่

ดูเพิ่ม

• มล้าง
• ม้าง

ภาษาคำเมือง

คำกริยา

ล้าง (คำอาการนาม ก๋ารล้าง หรือ ก๋านล้าง)

1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᩃ᩶ᩣ᩠ᨦ (ล้าง)