ม่วง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ม่วง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	mûuang
	ราชบัณฑิตยสภา	muang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/mua̯ŋ˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨾ᩠ᩅ᩵ᨦ (มว่ง), ภาษาเขิน ᨾ᩠ᩅ᩵ᨦ (มว่ง), ภาษาลาว ມ່ວງ (ม่วง), ภาษาไทลื้อ ᦷᦙᧂᧈ (โม่ง)

สำหรับ “มะม่วง” มีข้อสันนิษฐานสองประการคือ มาจากสีของผลสุกของบางพันธุ์ หรือสีของยอดอ่อน

คำคุณศัพท์

ม่วง (คำอาการนาม ความม่วง)

1. สีน้ำเงินปนแดง, ถ้าออกครามเรียก สีม่วงคราม, ถ้าออกแดงเรียก สีม่วงชาด, ถ้าเจือขาวเรียก สีม่วงอ่อน

   ม่วง:  

ดูเพิ่ม

สีในภาษาไทย
แดง	เขียว	เหลือง	ครีม	ขาว
เลือดหมู	บานเย็น	น้ำเงินอมเขียว	มะนาว	ชมพู
คราม	น้ำเงิน	ส้ม	เทา	เม็ดมะปราง
ดำ	ม่วง	น้ำตาล	ฟ้า	ฟ้าอมเขียว

คำนาม

ม่วง

1. (โบราณ) มะม่วง
2. (ผ้า~) ผ้าไหมสำหรับผู้ชายนุ่งที่มีสีอย่างนั้นหรือสีอย่างอื่น

รากศัพท์ 2

คำนาม

ม่วง (คำลักษณนาม ลำ)

1. ชื่อเรือขุดรูปคล้ายเรือมาด แต่ยาวกว่า รูปร่างเพรียว หัวงอน ท้ายสั้น เป็นเรือที่คหบดีนิยมใช้กันในสมัยก่อน