เซ่น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เซน และ เซ็น

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

เทียบภาษาจีน (xiàn)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
เซ็่น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsên
ราชบัณฑิตยสภาsen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sen˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงเส้น

คำกริยา[แก้ไข]

เซ่น (คำอาการนาม การเซ่น)

  1. เอาอาหารเป็นต้นไปไหว้หรือสังเวยผีหรือเจ้า
    เซ่นผี
    เซ่นเจ้า
  2. (ภาษาปาก) เอาเงินทองหรือสิ่งของไปให้ผู้ที่มีอำนาจเพื่อหวังประโยชน์
    งานนี้ถ้าจะให้สำเร็จต้องมีของไปเซ่นหัวหน้าเสียก่อน

การใช้[แก้ไข]

บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ วัก เป็น เซ่นวัก, ใช้ว่า เซ่นวักตั๊กแตน ก็มี