ข้ามไปเนื้อหา

แหลม

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: แหล่ม

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰlɛːmᴬ¹, จากไทดั้งเดิม *ʰleːmᴬ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ແຫຼມ (แหลม), ไทใหญ่ လႅမ် (แลม), ไทดำ ꪵꪨꪣ (แหฺลม), ไทใต้คง ᥘᥦᥛᥴ (แล๋ม), จ้วง lem หรือ liem, จ้วงแบบจั่วเจียง liem; เทียบไหลดั้งเดิม *tçʰəːm, ออสโตรนีเซียนดั้งเดิม *Cazem (ซึ่งเป็นรากของมาเลเซีย tajam, ตากาล็อก matalim)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์
{เสียงสระสั้น}
แหฺลมแหฺล็ม
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงlɛ̌ɛmlɛ̌m
ราชบัณฑิตยสภาlaemlaem
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/lɛːm˩˩˦/(สัมผัส)/lɛm˩˩˦/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

แหลม (คำอาการนาม ความแหลม)

  1. มีปลายเสี้ยมคม
    มีดปลายแหลม
  2. ไว, ฉลาด
    ปัญญาแหลม
  3. ชำนาญจนรู้ได้ทันทีว่าอะไรจริงอะไรไม่จริงเป็นต้น
    ตาแหลม
  4. มีระดับสูง
    เสียงแหลม
  5. จัด
    รสหวานแหลม

คำนาม

[แก้ไข]

แหลม

  1. แผ่นดินหรือภูเขาที่ยื่นล้ำออกไปในทะเลหรือมหาสมุทร

คำกริยา

[แก้ไข]

แหลม (คำอาการนาม การแหลม)

  1. ล่วงล้ำ