ฉาย
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ฉาย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chǎai |
ราชบัณฑิตยสภา | chai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰaːj˩˩˦/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต छाया (ฉายา, “ร่มเงา, เงาสะท้อน”), จากภาษาบาลี ฉายา (“ร่มเงา, เงาสะท้อน”)
คำนาม[แก้ไข]
ฉาย
การใช้[แก้ไข]
(2) ราชาศัพท์ว่า พระฉาย
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
ฉาย (คำอาการนาม การฉาย)
- ส่องแสงออกไป
- (ภาษาปาก, สแลง) กรายให้เห็น
- หล่อนฉายไปฉายมาทั้งวัน
- (ภาษาปาก, สแลง) เที่ยวไป, เตร็ดเตร่ไป
- วัน ๆ เอาแต่ฉายไปฉายมา ไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย
- (ภาษาปาก, สแลง) ปรากฏตัวไปทั่ว
- วันนี้แต่งตัวซะสวย จะไปฉายที่ไหน
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมร ឆាយ (ฉาย, “เกลี่ย, กระจาย”)
คำกริยา[แก้ไข]
ฉาย (คำอาการนาม การฉาย)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːj
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- สแลงภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมร
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมร