ชักกระบี่สี่ท่า

ภาษาไทย

รากศัพท์

ชัก +‎ กระบี่ +‎ สี่ +‎ ท่า

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ชัก-กฺระ-บี่-สี่-ท่า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chák-grà-bìi-sìi-tâa
	ราชบัณฑิตยสภา	chak-kra-bi-si-tha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰak̚˦˥.kra˨˩.biː˨˩.siː˨˩.tʰaː˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

ชักกระบี่สี่ท่า

1. ชื่อท่ารำแบบหนึ่ง โดยมือข้างหนึ่งตั้งวงสูง ระดับแง่ศีรษะ มืออีกข้างหนึ่งจีบหงาย แขนตึงเฉียงไปด้านหน้าเล็กน้อย เอียงศีรษะข้างเดียวกับมือที่ตั้งวง