ปะ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ป๋ะ

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ปะ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbpà
ราชบัณฑิตยสภาpa
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/paʔ˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

ปะ (คำอาการนาม การปะ)

  1. มาเจอกัน, มาประเชิญหน้ากัน
    เดินจนปะกัน
  2. เอาวัตถุเช่นผ้าหรือไม้เป็นต้นปิดทับส่วนที่ชำรุดเป็นช่องเป็นรู, ปิดทับ
    เอาไม้มาปะผ้าให้เรียบร้อย

ภาษาอีสาน[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

ปะ (คำอาการนาม การปะ)

  1. ทิ้ง

ภาษาอูรักลาโวยจ[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ปะ

  1. พ่อ