พินทุ
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | พิน-ทุ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pin-tú |
| ราชบัณฑิตยสภา | phin-thu | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰin˧.tʰuʔ˦˥/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี พินฺทุ (“หยาด, จุด”); เทียบภาษาสันสกฤต बिन्दु (พินฺทุ) หรือ इन्दु (อินฺทุ), ภาษาฮินดี बिंदु (พิํทุ)
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
พินทุ
- หยาดเช่นหยาดน้ำ
- จุด
- จุดที่ใส่ไว้ใต้ตัวอักษรไทย
- (ศาสนาฮินดู) จุดกลมแต้มที่หน้าผากระหว่างคิ้วของผู้หญิงตามลัทธิพราหมณ์
- รูปวงเล็ก ๆ
คำประสม[แก้ไข]
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี พินฺทุ (“1049”); เทียบภาษาสันสกฤต बिन्दु (พินฺทุ) หรือ विन्दु (วินฺทุ)
คำนาม[แก้ไข]
พินทุ