ยำ
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ยำ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | yam |
| ราชบัณฑิตยสภา | yam | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /jam˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
เทียบภาษาเขมร ញាំ (ญำ), ภาษาแคะ 醃 (âm, “ดองเกลือ”)[1]
คำกริยา[แก้ไข]
ยำ (คำอาการนาม การยำ)
- เคล้าคละ, ปะปน
- ทำอาหารโดยเคล้าเข้าด้วยกัน (ดูคำนาม)
- (ภาษาปาก, สแลง) ซอยกัญชาผสมกับยาเส้น
- (ภาษาปาก, สแลง) ทำร้ายร่างกาย, ประทุษร้าย
- ผู้เสียหายแฉต้นตอ! โดนยำตีน 20 ต่อ 1 หน้าพังยับ เย็บ 94 เข็ม งง ผิดอะไร? ไม่รู้จักมาก่อน
- ดาบห้าวกินไม่จ่ายโดนยำ เจอข้อหาหนัก-สอบวินัย
คำนาม[แก้ไข]
ยำ
- ชื่อกับข้าวอย่างหนึ่งที่ปรุงโดยเอาผักและเนื้อสัตว์เป็นต้นมาเคล้าเข้าด้วยกัน
- ยำเนื้อ
- ยำเล็บมือนาง
- ยำปลากรอบ
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
ยำ (คำอาการนาม การยำ)
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
อ้างอิง[แก้ไข]
ภาษาอีสาน[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ยำ, ภาษาลาว ຢຳ (อยำ)
คำกริยา[แก้ไข]
ยำ (คำอาการนาม การยำ)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/am
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- สแลงภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำนามภาษาไทย
- คำหลักภาษาอีสาน
- คำกริยาภาษาอีสาน
- ภาษาอีสาน terms with redundant head parameter
- คำสกรรมกริยาภาษาอีสาน