สยาม
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (เลิกใช้) ศยาม
รากศัพท์[แก้ไข]
เป็นไปได้ว่ามาจากภาษาเขมรเก่า សៀម (เสียม) (ซึ่งเป็นรากของภาษาเขมร សៀម (เสียม), ស្យាម (สฺยาม), ภาษามอญ သေမ် (เสม์), သေံ (เสํ)) เป็นคำว่า เซียม และภายหลังได้เปลี่ยนการสะกดให้คล้ายกับภาษาสันสกฤต श्याम (ศฺยาม) ซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องอันใด[1]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | สะ-หฺยาม | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sà-yǎam |
ราชบัณฑิตยสภา | sa-yam | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sa˨˩.jaːm˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | ศยาม | |
ไฟล์เสียง |
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
สยาม
- ชื่อเรียกประเทศไทยในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็นประเทศไทยเมื่อวันที่ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2482
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
สยาม
- ของประเทศไทย
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
นามเดิมของประเทศไทย
|
อ้างอิง[แก้ไข]
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
สยาม
- อีกรูปหนึ่งของ ᩈ᩠ᨿ᩻ᩣ᩠ᨾ (ส๎ยาม)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมรเก่า
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทย/m
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːm
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีลิงก์เสียง
- คำหลักภาษาไทย
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเกาหลี/t
- Requests for transliteration of กวางตุ้ง terms
- ศัพท์ที่มีการถอดอักษรซ้ำซ้อน/cmn
- ศัพท์ที่มีการถอดอักษรด้วยมือต่างจากอัตโนมัติ/cmn
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาญี่ปุ่น/t
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาบาลี/t
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาโปรตุเกส/t
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาพม่า/t
- ภาษาไทย:ประเทศไทย
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำวิสามานยนามภาษาคำเมือง
- คำวิสามานยนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย