อรรถาภิธาน:ฉัน
(เปลี่ยนทางจาก อรรถาภิธาน:ข้า)
ภาษาไทย[แก้ไข]
คำสรรพนาม[แก้ไข]
ความหมาย: สรรพนามบุรุษที่ 1 ใช้แทนตัวผู้พูด (คนเดียว)[แก้ไข]
คำพ้องความ[แก้ไข]
- กระผม (♂)
- กระหม่อม (♂)
- กระหม่อมฉัน (♀/กษัตริย์)
- กัน (โดยมาก♂)
- กู [⇒ อรรถ.]
- เกล้าฯ
- เกล้ากระผม (♂)
- เกล้ากระหม่อม (♂)
- เกล้ากระหม่อมฉัน (♀)
- ขยม
- ขยุม
- ข้อย
- ข้า [⇒ อรรถ.]
- ข้าฯ
- ข้าเจ้า
- ข้าน้อย
- ข้าพเจ้า
- ข้าพระพุทธเจ้า
- ข้าวรพุทธเจ้า
- ฃ้า
- ฃ้าพเจ้า
- ฉัน
- ฉาน
- ชั้น
- ดนุ
- ดนู
- ดำนู
- ดิฉัน (♀/โบราณ♂)
- ดีฉัน (♀/โบราณ♂)
- ดีฉาน (โบราณ♂)
- เดี๊ยน (♀)
- ตน
- ตนเอง
- ตนุ
- ตัว [⇒ อรรถ.]
- ตัวเอง
- ตู
- ตูข้า
- นี่
- ผม [⇒ อรรถ.] (♂)
- ม่อน
- รูป (ภิกษุสามเณร)
- เรา
- เรียม (♂)
- ลูกช้าง
- หนู (โดยมาก♀)
- หม่อมฉัน (♀/กษัตริย์)
- อัญขยม
- อั๊ว
- อั๊วะ
- อาตม
- อาตม์
- อาตมภาพ (ภิกษุสามเณร)
- อาตมา (ภิกษุสามเณร)
- อิฉัน (♀)
- อีฉัน (♀)
คำกริยา[แก้ไข]
ความหมาย: ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ[แก้ไข]
คำพ้องความ[แก้ไข]
- ดูที่ อรรถาภิธาน:กิน