เข่ง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 筐 (kheng)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | เข็่ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kèng |
| ราชบัณฑิตยสภา | kheng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰeŋ˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
เข่ง
- ภาชนะสานอย่างหนึ่งมีรูปและขนาดต่าง ๆ
- เข่งลำไย
- เข่งปลาทู
- ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวกับน้ำตาล ใส่กระทงวางในเข่งเล็ก ๆ นึ่งให้สุก เรียกว่า ขนมเข่ง
ภาษาแสก[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
เข่ง