โซ่

ภาษาไทย

โซ่

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		โซ่
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sôo
	ราชบัณฑิตยสภา	so
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/soː˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

อาจแผลงมาจาก *โส้; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໂສ້ (โส้), ภาษาเขิน ᩈ᩠ᩅᩫ᩶ (สว็้), ภาษาไทดำ ꪶꪎ꫁ (โส้); เทียบภาษาจีนเก่า 鎖 (OC *soːlʔ, “แม่กุญแจ”)

คำนาม

โซ่ (คำลักษณนาม เส้น)

1. โลหะมีเหล็กเป็นต้นที่เกี่ยวกันเป็นข้อ ๆ เป็นสายยาวสำหรับผูกล่ามแทนเชือก

คำเกี่ยวข้อง

โซ่ตรวน โซ่ลาน

ลูกโซ่ ห่วงโซ่

ห่วงโซ่อาหาร

คำแปลภาษาอื่น

สายยาวทำจากโลหะ ใช้ล่าม

• เขิน: ᩈ᩠ᩅᩫ᩶ (สว็้)
• ไทใหญ่: ၸိူၵ်ႈလဵၵ်း (shn) (เจิ้กเล๊ก)
• ไทลื้อ: ᦵᦋᦲᧅᦵᦜᧅ (เชีกเหฺลก)

• ลาว: ໂສ້ (lo) (โส้)
• อังกฤษ : chain (en) (เชน)

รากศัพท์ 2

คำวิสามานยนาม

โซ่

1. ชื่อชนเผ่ากะเหรี่ยงเผ่าหนึ่ง