ไต

ภาษาไทย

ไต

รากศัพท์

จากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *taɰᴬ (“กึ๋น; ไต”), จากภาษาไทดั้งเดิม *p.taɰᴬ (“กึ๋น”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໄຕ (ไต), ภาษาไทลื้อ ᦺᦎ (ไต, “กึ๋น; ไต”), ภาษาแสก เต๋อ (“กึ๋น; ไต”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ไต
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtai
	ราชบัณฑิตยสภา	tai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/taj˧/

คำนาม

ไต

1. อวัยวะคู่หนึ่งของคนและสัตว์ อยู่ในช่องท้องใกล้กระดูกสันหลัง ทำหน้าที่ขับของเสียออกมากับน้ำปัสสาวะ
2. สิ่งซึ่งเป็นก้อนแข็งอยู่ในเนื้อ