กวี
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต कवि (กวิ, “ผู้กล่าวซึ่งคำอันบุคคลใคร่”) หรือภาษาบาลี กวิ
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | กะ-วี | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gà-wii |
| ราชบัณฑิตยสภา | ka-wi | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ka˨˩.wiː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]กวี (คำลักษณนาม คน)
- ผู้รู้ผู้เชี่ยวชาญในศิลปะการประพันธ์บทกลอน จำแนกเป็น 4 คือ 1. จินตกวี แต่งโดยความคิด 2. สุตกวี แต่งโดยได้ฟังมา 3. อรรถกวี แต่งตามความจริง 4. ปฏิภาณกวี แต่งกลอนสด