ข้ามไปเนื้อหา

พับ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: พ.บ. และ พบ

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *bapᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน พับ, ภาษาลาว ພັບ (พับ), ภาษาคำเมือง ᨻᩢ᩠ᨷ (พับ), ภาษาเขิน ᨻᩢ᩠ᨷ (พับ), ภาษาไทลื้อ ᦗᦸᧇ (พอ̂บ), ภาษาไทดำ ꪝꪚꪾ (ป̱ับ, หนังสือ), ภาษาไทขาว ꪝꪚꪾ, ภาษาไทใหญ่ ပပ်ႉ (ปั๎ป, หนังสือพับ), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง paeb, ภาษาจ้วง baeb

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์พับ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpáp
ราชบัณฑิตยสภาphap
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰap̚˦˥/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงภัพ

คำนาม

[แก้ไข]

พับ

  1. เรียกลักษณะผ้าหรือกระดาษที่พับไว้
    ซื้อผ้าในพับ

คำกริยา

[แก้ไข]

พับ (คำอาการนาม การพับ)

  1. ทบ
    พับผ้า
    พับกระดาษ
  2. หักทบ
    พับมีด
  3. คู้เข้า
    นั่งพับขา
  4. สิ้นกำลังทรงตัว
    คอพับ
  5. ตัดบัญชีเป็นสูญ
    เป็นพับไป

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

พับ

  1. ที่ทบหรือหักทบเข้าด้วยกัน
    ผ้าพับ
    มีดพับ

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

พับ

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨻᩢ᩠ᨷ (พับ)

คำกริยา

[แก้ไข]

พับ (คำอาการนาม การพับ)

  1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᨻᩢ᩠ᨷ (พับ)