พินทุ
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | พิน-ทุ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pin-tú |
| ราชบัณฑิตยสภา | phin-thu | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰin˧.tʰuʔ˦˥/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ยืมมาจากบาลี พินฺทุ (“หยาด, จุด”); เทียบสันสกฤต बिन्दु (พินฺทุ) หรือ इन्दु (อินฺทุ), ฮินดี बिंदु (พิํทุ)
รูปแบบอื่น
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]พินทุ
- หยาดเช่นหยาดน้ำ
- จุด
- จุดที่ใส่ไว้ใต้ตัวอักษรไทย
- (ศาสนาฮินดู) จุดกลมแต้มที่หน้าผากระหว่างคิ้วของผู้หญิงตามลัทธิพราหมณ์
- รูปวงเล็ก ๆ
ลูกคำ
[แก้ไข]รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ยืมมาจากบาลี พินฺทุ (“1049”); เทียบสันสกฤต बिन्दु (พินฺทุ) หรือ विन्दु (วินฺทุ)
คำนาม
[แก้ไข]พินทุ