มดยอบ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาถิ่นภาษาใดภาษาหนึ่งของภาษาจีน 沒藥/沒藥 (mòyào)[1]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | มด-ยอบ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mót-yɔ̂ɔp |
ราชบัณฑิตยสภา | mot-yop | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mot̚˦˥.jɔːp̚˥˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
มดยอบ
- ยางหอมสีแดงอมเหลืองหรือน้ำตาลอมแดงได้จากรอยแตกของเปลือกหรือจากการกรีดเปลือกไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Commiphora วงศ์ Burseraceae เช่น ชนิด C. abyssinica (Berg) Engl., C. molmol Engl. ใช้ทำยา แต่งกลิ่นเครื่องสำอางและใช้ในพิธีทางศาสนา
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
ยางหอม
อ้างอิง[แก้ไข]
- ↑ คำอธิบาย ตำราพระโอสถพระนารายณ์, ชยันต์ พิเชียรสุนทร และคณะ, หน้า 513, พ.ศ. 2544, สำนักพิมพ์อมรินทร์ กรุงเทพฯ
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาจีน
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีน
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔːp̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- จีนกลาง terms with redundant transliterations
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาฝรั่งเศส/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาพม่า/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาเยอรมัน/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาสเปน/t+
- อังกฤษ translations
- th:ยางไม้และชัน