ขี้ทูด

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ทูด, ลาว ທູດ (ทูด), คำเมือง ᨴᩪᨯ (ทูด), เขิน ᨴᩪᨯ (ทูด), ไทลื้อ ᦃᦲᧉᦑᦳᧆ (ฃี้ทุด), ไทใหญ่ တုတ်ႈ (ตุ้ต), ไทใต้คง ᥖᥧᥖᥳ (ตู๎ต)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		คี่-ทูด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kîi-tûut
	ราชบัณฑิตยสภา	khi-thut
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰiː˥˩.tʰuːt̚˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

ขี้ทูด

1. โรคติดต่อเรื้อรัง ทำให้ผิวหนังเป็นผื่น สีขาวหรือแดง นูนหนา ไม่เจ็บไม่คัน แห้ง เหงื่อไม่ออก และขนร่วง อาจทำให้นิ้วมือนิ้วเท้างอหรือกุดได้

คำพ้องความ

• เรื้อน, ขี้เรื้อน, โรคเรื้อน, กุฏฐัง

อ้างอิง

• ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 23.