เรื้อน

ดูเพิ่ม: เรือน

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຮຶ້ອນ (เฮึ้อน), ภาษาไทลื้อ ᦵᦣᦲᧃᧉ (เฮี้น), ภาษาไทดำ ꪹꪭ꫁ꪙ (เฮ้น), ภาษาไทใหญ่ ႁိူၼ်ႉ (เหิ๎น, “อาการคัน”), ภาษาไทใต้คง ᥞᥫᥢᥳ (เห๎อ̂น)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เรื้อน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rʉ́ʉan
	ราชบัณฑิตยสภา	ruean
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/rɯa̯n˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

เรื้อน

1. โรคติดต่อเรื้อรัง เกิดจากเชื้อแบคทีเรียชนิด Mycobacterium leprae ทำให้เกิดอาการที่ผิวหนังเป็นผื่น วงด่างสีขาวหรือแดง หรือนูนหนาเป็นตุ่มหรือเป็นแผ่น ไม่เจ็บไม่คัน แห้ง เหงื่อไม่ออก และขนร่วง อาจทำให้เกิดความพิการที่นิ้วมือนิ้วเท้างอหรือกุดได้