ชาติหน้าตอนบ่าย ๆ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ชาติ + หน้า + ตอน + บ่าย + บ่าย
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ชาด-น่า-ตอน-บ่าย-บ่าย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | châat-nâa-dtɔɔn-bàai-bàai |
| ราชบัณฑิตยสภา | chat-na-ton-bai-bai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰaːt̚˥˩.naː˥˩.tɔːn˧.baːj˨˩.baːj˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]- (สำนวน, ขำขัน) เวลาในอนาคตที่ไม่มีวันจะมาถึง
- ถ้าจะให้เขาเลิกเล่นการพนัน คงต้องรอไว้ชาติหน้าตอนบ่าย ๆ