ตุย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ตย., ตื้ย, ตุ้ย, ตุ๊ย, และ ตุ๋ย

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

แผลงมาจาก ตาย

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ตุย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdtui
ราชบัณฑิตยสภาtui
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tuj˧/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

ตุย

  1. (ภาษาปาก, สแลง, ขำขัน) ตาย

ภาษาเขมรเหนือ[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

รากศัพท์นี้ขาดหายหรือไม่สมบูรณ์ กรุณาช่วยเพิ่มเติม หรืออภิปรายที่หน้าพูดคุย

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

ตุย

  1. จับปูโดยเอามือล้วงเข้าไปในรูซึ่งมีน้ำอยู่ แล้วชักมือเข้าออก ปูจะออกมาตามน้ำ