ข้ามไปเนื้อหา

ทาย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ท้าย

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨴ᩠ᩅᩤ᩠ᨿ (ทวาย), เขิน ᨴ᩠ᩅᩣ᩠ᨿ (ทวาย), ลาว ທວາຍ (ทวาย) หรือ ທາຍ (ทาย), ไทลื้อ ᦑᦻ (ทาย), ไทใต้คง ᥗᥣᥭᥳ (ถ๎าย)

เทียบเขมรกลาง ទាយ (ทาย) (ซึ่งเป็นรากของเขมร ទាយ (ทาย)) แผลงเป็น -ទំនាយ (-ทํนาย) ซึ่งภาษาไทยรับมาเป็น ทำนาย

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ทาย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtaai
ราชบัณฑิตยสภาthai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰaːj˧/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

ทาย (คำอาการนาม การทาย)

  1. บอกเหตุการณ์หรือความเป็นไปที่จะเกิดในเบื้องหน้า, ทำนาย ก็ว่า
  2. ถาม
    ทายปัญหา
  3. ลองหาคำตอบ
    ทายสิว่ามีอะไรอยู่ในมือ

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับ จ้วง daiz (ต้าย), จ้วงแบบจั่วเจียง taiz (ทาย), เทียบกับภาษาจีน 抬(tai2)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ทาย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtaai
ราชบัณฑิตยสภาthai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰaːj˧/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

ทาย

  1. (ร้อยกรอง) ยก
    ทายกรอำรุงรักษ์ รมเจด งามเอย
    (นิ. หริภุญชัย)
  2. (ร้อยกรอง) ถือ
    ทายธนู
    ถือธนู

รากศัพท์ 3

[แก้ไข]

ยืมมาจากสันสกฤต दाय (ทาย, ของให้; มรดก) หรือบาลี ทาย (ของให้; มรดก)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์[เสียงสมาส]
ทา-ยะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtaa-yá-
ราชบัณฑิตยสภาtha-ya-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰaː˧.ja˦˥./

คำกริยา

[แก้ไข]

ทาย

  1. (ภาษาหนังสือ) ให้
    ทายสมบัติ
    สมบัติที่ให้มาแล้ว หมายถึง พรสวรรค์