จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
U+0E1F, ฟ
THAI CHARACTER FO FAN

[U+0E1E]
Thai
[U+0E20]
ดูเพิ่ม: °ฟ., ฟ., ฟี, ฟู, และ ฟู่

ภาษาร่วม[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

ตัวอักษร[แก้ไข]

  1. พยัญชนะในอักษรไทย ใช้แทนเสียง /f/ หรือเสียงที่ใกล้เคียงเช่น /ɸ/, /v/

ภาษาไทย[แก้ไข]

วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

  • (รหัสมอร์ส) ..-.
  • (อักษรเบรลล์)
  • (ภาษามือ) F (เทียบเท่า ASL: F)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ฟอฟอ-ฟัน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงfɔɔfɔɔ-fan
ราชบัณฑิตยสภาfofo-fan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/fɔː˧/(สัมผัส)/fɔː˧.fan˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงฟ.

ตัวอักษร[แก้ไข]

  1. พยัญชนะตัวที่ 31 เรียกว่าฟัน เป็นอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น เสิร์ฟ เนกาทิฟ ไมโครเวฟ