มวยปล้ำ

ภาษาไทย

รากศัพท์

มวย +‎ ปล้ำ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		มวย-ปฺล้ำ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	muai-bplâm
	ราชบัณฑิตยสภา	muai-plam
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/mua̯j˧.plam˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

มวยปล้ำ

1. กีฬาต่อสู้ด้วยมือเปล่าอย่างหนึ่ง คู่ต่อสู้ต้องพยายามทำให้อีกฝ่ายล้มลงจนไหล่ด้านหลังทั้ง 2 ข้างแตะพื้นตลอดช่วงเวลาที่กำหนดจึงจะเป็นฝ่ายชนะ