จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
U+0E2B, ห
THAI CHARACTER HO HIP

[U+0E2A]
Thai
[U+0E2C]
ดูเพิ่ม: ห., หี, หึ, หู, และ หู่

ภาษาร่วม[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

ตัวอักษร[แก้ไข]

  1. พยัญชนะในอักษรไทย ใช้แทนเสียง /h/ หรือเสียงที่ใกล้เคียงเช่น /ħ/, /ɦ/

ภาษาไทย[แก้ไข]

วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

  • (รหัสมอร์ส) ....
  • (อักษรเบรลล์)
  • (ภาษามือ) 𝠕𝪢

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์หอหอ-หีบ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงhɔ̌ɔhɔ̌ɔ-hìip
ราชบัณฑิตยสภาhoho-hip
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/hɔː˩˩˦/(สัมผัส)/hɔː˩˩˦.hiːp̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงห.
หอ

ตัวอักษร[แก้ไข]

  1. พยัญชนะตัวที่ 41 เรียกว่าหีบ เป็นอักษรสูง ใช้เป็นพยัญชนะต้น ใช้นำอักษรต่ำเดี่ยวให้ผันอย่างอักษรสูงและตัว ห ไม่ออกเสียง เช่น หงอย หนา