อน
(เปลี่ยนทางจาก อน-)
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต अन- (อน-, “ไม่”) หรือภาษาบาลี อน- (“ไม่”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | [เสียงสมาส] อะ-นะ- | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | à-ná- |
ราชบัณฑิตยสภา | a-na- | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔa˨˩.na˦˥./ |
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
อน
- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ออ-นอ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ɔɔ-nɔɔ |
ราชบัณฑิตยสภา | o-no | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔɔː˧.nɔː˧/(สัมผัส) |
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
อน
- อักษรย่อของ อุทัยธานี
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- อุปสรรคภาษาไทย
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔː
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- อักษรย่อภาษาไทย
- th:จังหวัดในไทย