อ้อย
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *ʔoːjᶜ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ອ້ອຍ (อ้อย̃), ภาษาไทลื้อ ᦀᦾᧉ (อ้อ̂ย), ภาษาไทดำ ꪮ꫁ꪮꪥ (อ้อย), ภาษาจ้วง oij
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | อ็้อย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ɔ̂i |
| ราชบัณฑิตยสภา | oi | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔɔj˥˩/(ส) | |
คำนาม[แก้ไข]
อ้อย
- ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Saccharum officinarum L. ในวงศ์ Gramineae ขึ้นเป็นกอ ลำต้นเป็นปล้อง ข้างในตัน มีหลายพันธุ์ เช่น อ้อยขาไก่ อ้อยตะเภา หีบเอานํ้าหวานทำนํ้าตาลทรายหรือใช้ดื่ม หรือเคี้ยวกินแต่นํ้าหวาน