เบือ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɓɯəᴬ (“แป้ง”)， ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง mbwe (เบือ "แป้ง") ， ภาษาจ้วง mbw
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | เบือ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bʉʉa |
| ราชบัณฑิตยสภา | buea | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bɯa̯˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
เบือ