เบือ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɓɯəᴬ (“แป้ง”)， ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง mbwe (เบือ "แป้ง") ， ภาษาจ้วง mbw
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เบือ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bʉʉa |
| ราชบัณฑิตยสภา | buea | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bɯa̯˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]เบือ