เบื้อ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เบื้อ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbʉ̂ʉa
ราชบัณฑิตยสภาbuea
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/bɯa̯˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

รากศัพท์นี้ขาดหายหรือไม่สมบูรณ์ กรุณาช่วยเพิ่มเติม หรืออภิปรายที่หน้าพูดคุย

คำนาม[แก้ไข]

เบื้อ

  1. สัตว์ป่าทั่วไป คู่กับ สัตว์บ้าน
  2. สัตว์ในนิยายจำพวกหนึ่ง รูปร่างคล้ายคน แต่ไม่มีสะบ้าหัวเข่า พูดไม่ได้
  3. คนที่นิ่งเฉย ไม่พูดไม่จากับใคร
    นั่งเป็นเบื้อ

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

รากศัพท์นี้ขาดหายหรือไม่สมบูรณ์ กรุณาช่วยเพิ่มเติม หรืออภิปรายที่หน้าพูดคุย

คำนาม[แก้ไข]

เบื้อ

  1. กระจกเงา

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

เบื้อ (คำอาการนาม ความเบื้อ)

  1. เป็นเงามันวาว
    มุกแกมเบื้อ