คาง
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | คาง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kaang |
ราชบัณฑิตยสภา | khang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰaːŋ˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɢaːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨣᩤ᩠ᨦ (คาง), ภาษาลาว ຄາງ (คาง), ภาษาไทลื้อ ᦅᦱᧂ (คาง), ภาษาไทดำ ꪁꪱꪉ (ก̱าง), ภาษาไทใหญ่ ၵၢင်း (ก๊าง), ภาษาอาหม 𑜀𑜂𑜫 (กง์), ภาษาจ้วง hangz, ภาษาปู้อี haangz; เทียบภาษาไหลดั้งเดิม *ɦaːŋ, ภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *kaaŋʔ (“คาง; ขากรรไกร”), ภาษาเหมื่อง cáng
คำนาม[แก้ไข]
คาง
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
ส่วนของร่างกายที่สุดขากรรไตร อยู่ใต้ปาก
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
คาง
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาดัตช์/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาสเปน/t+
- อังกฤษ translations
- th:กายวิภาคศาสตร์