ซุ้ม

ดูเพิ่ม: ซม, ซม., ซั่ม, ซิ้ม, ซึม, ซุม, ซุ่ม, และ ซฺีม

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ซุ้ม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	súm
	ราชบัณฑิตยสภา	sum
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sum˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊຸ້ມ (ซุ้ม)

คำนาม

ซุ้ม

1. สิ่งที่เป็นพุ่มโดยมากปกคลุมด้วยต้นไม้หรือเถาวัลย์ มีทางลอดได้, ต้นไม้ซึ่งขึ้นปกคลุมสิ่งที่สร้างขึ้นเพื่อรองรับ มีทางลอดได้, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น

   ในป่าเถาวัลย์ขึ้นเป็นซุ้มเองตามธรรมชาติ

   ปลูกกระดังงาเป็นซุ้ม

   ซุ้มกระบี่

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊຸ້ມ (ซุ้ม)

คำนาม

ซุ้ม

1. สิ่งที่สร้างขึ้นในการรับเสด็จเป็นต้น มีรูปลักษณะอย่างซุ้มไม้, ที่อยู่หรือที่พักซึ่งทำขึ้นใช้กันแดดกันฝนชั่วคราว ส่วนบนมักโค้ง

   ซุ้มดอกเห็ด

2. สิ่งที่ทำขึ้นเป็นกรอบสำหรับตกแต่งประตูหน้าต่างพระที่นั่ง โบสถ์ วิหาร เป็นต้น มีรูปทรงต่าง ๆ กัน

   ซุ้มบันแถลง

   ซุ้มหน้านาง

   ซุ้มทรงมงกุฎ

รากศัพท์ 3

คำนาม

ซุ้ม

1. ทำนองเพลงไทยสำเนียงลาว อัตราชั้นเดียว เดิมประดิษฐ์ขึ้นสำหรับบรรเลงต่อท้ายเพลงเดี่ยวลาวแพน เรียกว่า ออกซุ้ม ต่อมามีผู้นำไปบรรเลงต่อท้ายเพลงสำเนียงลาวอื่น ๆ

รากศัพท์ 4

คำนาม

ซุ้ม

1. ส่วนประกอบของจะเข้ ทำหน้าที่เป็นหย่องใช้พาดสายไปสู่ลูกบิด