ข้ามไปเนื้อหา

น้อง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: นอง และ น่อง

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *nwoːŋꟲ; ร่วมเชื้อสายกับอีสาน น้อง, ลาว ນ້ອງ (น้อง), คำเมือง ᨶᩬ᩶ᨦ (นอ้ง), ไทลื้อ ᦓᦸᧂᧉ (น้อ̂ง), ไทดำ ꪙ꫁ꪮꪉ (น้อง), ไทใหญ่ ၼွင်ႉ (น๎อ̂ง), อาหม 𑜃𑜨𑜂𑜫 (นอ̂ง์), จ้วง nuengx หรือ nongx, ตั่ย noọng

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์น้อง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงnɔ́ɔng
ราชบัณฑิตยสภาnong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/nɔːŋ˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

[แก้ไข]

น้อง

  1. ผู้ร่วมบิดาหรือมารดาเดียวกันและเกิดทีหลัง
  2. เรียกคนที่มีอายุคราวน้อง
  3. ออกทีหลัง, มาทีหลัง, คู่กับ ทะลายพี่
    หมากทะลายน้อง
    มะพร้าวทะลายน้อง

คำตรงข้าม

[แก้ไข]

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]

คำลักษณนาม

[แก้ไข]

น้อง

  1. ใช้นับอายุไม้จำพวกไม้ไผ่
    ไม้น้องเดียว
    ไม้ที่มีอายุ 2 ปี
    ไม้ 2 น้อง
    ไม้ที่มีอายุ 3 ปี