ปล่อง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨸᩖᩬ᩵ᨦ (ปลอ่ง), เขิน ᨸᩬ᩵ᨦ (ปอ่ง), ลาว ປ່ອງ (ป่อง), ไทลื้อ ᦔᦸᧂᧈ (ป่อ̂ง)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | ปฺล็่อง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bplɔ̀ng |
| ราชบัณฑิตยสภา | plong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /plɔŋ˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ปล่อง
- ช่องหรือรูที่ทะลุขึ้นจากพื้นดิน
- ปล่องงู
- ปล่องหนู
- สิ่งที่เป็นช่องกลวงคล้ายท่อตั้งตรงขึ้นไปสำหรับควันขึ้นหรือรับลม
- ช่องที่ทะลุขึ้นจากถ้ำ
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pɔŋ˨˩/
คำนาม
[แก้ไข]ปล่อง
- อีกรูปหนึ่งของ ᨸᩖᩬ᩵ᨦ (ปลอ่ง)