ภาษากลาง

ภาษาไทย

ภาษา +‎ กลาง; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ lingua franca

การแบ่งพยางค์		พา-สา-กฺลาง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	paa-sǎa-glaang
	ราชบัณฑิตยสภา	pha-sa-klang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/pʰaː˧.saː˩˩˦.klaːŋ˧/^{(สัมผัส)}

ภาษากลาง (คำลักษณนาม ภาษา)

ข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:labels บรรทัดที่ 797: attempt to call field 'safe_require' (a nil value) ภาษา สามัญ ที่ใช้สื่อสาร ระหว่าง ผู้คนที่มี ภูมิหลัง ต่าง กัน (เช่น ต่างเผ่า ต่างชาติพันธุ์ ต่างประเทศ) มัก จะ เป็น รูปแบบ พื้นฐาน ของ คำพูดที่มีไวยากรณ์อย่าง ง่าย โดย เฉพาะอย่างยิ่ง ภาษาที่ไม่ใช่ภาษาแรกของผู้พูด, ภาษากลางอาจใช้เฉพาะใน ภูมิภาค หนึ่ง ๆ ไม่จำเป็น ต้องใช้กันทั่ว โลก