มูล

ภาษาไทย

รากศัพท์ 1

จากภาษาสันสกฤต मूल (มูล, “ราก”) หรือภาษาบาลี มูล (“ราก”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ມູນ (มูน), ภาษาเขมร មូល (มูล)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ}		มูน	[เสียงสมาส] มูน-ละ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	muun	muun-lá-
	ราชบัณฑิตยสภา	mun	mun-la-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/muːn˧/(ส)	/muːn˧.la˦˥./
คำพ้องเสียง แก้ไข		มูน

คำนาม

มูล

1. โคน

   รุกขมูล

2. ราก, รากเหง้า

   มีโทสะเป็นมูล

3. เค้า

   คดีมีมูล

4. ต้น

   ชั้นมูล

รากศัพท์ 2

จากภาษาบาลี มูล

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		มูน	[เสียงสมาส] มูน-ละ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	muun	muun-lá-
	ราชบัณฑิตยสภา	mun	mun-la-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/muːn˧/(ส)	/muːn˧.la˦˥./
คำพ้องเสียง แก้ไข		มูน

คำกริยาวิเศษณ์

มูล

1. มวล, ทั้งหมด, ทั้งสิ้น

   จัดข้าวของไว้ให้โดยพร้อมมูล

   เตรียมเอกสารหลักฐานไว้ให้พร้อมมูล

รากศัพท์ 3

จากภาษาบาลี มูล

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		มูน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	muun
	ราชบัณฑิตยสภา	mun
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/muːn˧/(ส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		มูน

คำนาม

มูล

1. (สุภาพ) อุจจาระสัตว์
2. (สุภาพ) ขี้หรือเศษของสิ่งต่าง ๆ

   มูลไถ

   ขี้ไถ

รากศัพท์ 4

จากภาษาบาลี มูลา

รูปแบบอื่น

• มูละ
• มูลา

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		มูน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	muun
	ราชบัณฑิตยสภา	mun
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/muːn˧/(ส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		มูน

คำนาม

มูล

1. ดาวฤกษ์ที่ 19 มี 9 ดวง เห็นเป็นรูปสะดือนาค, ดาวช้างน้อย หรือ ดาวแมว ก็เรียก