นาค

ดูเพิ่ม: นาคู

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต नाग (นาค) หรือ ภาษาบาลี นาค

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		นาก	[เสียงสมาส] นาก-คะ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	nâak	nâak-ká-
	ราชบัณฑิตยสภา	nak	nak-kha-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/naːk̚˥˩/(สัมผัส)	/naːk̚˥˩.kʰa˦˥./
คำพ้องเสียง แก้ไข		นาก

คำนาม

นาค

1. (ศาสนาฮินดู, ศาสนาพุทธ, เชน) งูใหญ่มีหงอน เป็นสัตว์ในนิยาย
2. ผู้ประเสริฐ, ผู้ไม่ทำบาป
3. (ศาสนาพุทธ) เรียกคนที่ไปอยู่วัดเตรียมตัวจะบวชหรือกำลังจะบวช
4. (ร้อยกรอง) ช้าง
5. (ร้อยกรอง) ไม้กากะทิง

คำพ้องความ

(งูในนิยาย): ดูที่ อรรถาภิธาน:นาค

คำวิสามานยนาม

นาค

1. ชื่อชนเผ่าหนึ่งอยู่ในบริเวณเทือกเขานาค ทางตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศอินเดีย และทางตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศพม่า มีหลายสาขา เช่น อาโอนาค กูกินาค