วัด

ภาษาไทย[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์		วัด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wát
	ราชบัณฑิตยสภา	wat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/wat̚˦˥/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		วรรช วรรชย์ วรรษ วัจฉ์ วัจน์ วัช วัชฌ์ วัฏ วัฒน์ วัต วัตถ์ วัตร วัติ วัทน์ วัสตร์ วัสน์

ยืมมาจากภาษาเขมรกลาง វត្ត (วตฺต), វត (วต), វ័ត (วัต), វត្យ (วตฺย), វត្រ (วตฺร), វត្ថ (วตฺถ), -វាត (-วาต, “พุทธศาสนสถาน”); เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับภาษาเขมรเก่า វត្ត៑ (วตฺตฺ, “ล้อมรอบ, ปิดล้อม > กำแพงล้อม”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร វត្ត (วตฺต), ภาษาคำเมือง ᩅᩢ᩠ᨯ (วัด), ภาษาลาว ວັດ (วัด), ภาษาไทลื้อ ᦞᧆ (วัด), ภาษาไทใหญ่ ဝတ်ႉ (วั๎ต)

วัด (คำลักษณนาม แห่ง)

วัด (คำอาการนาม การวัด)

วัด (คำอาการนาม การวัด)

สอบขนาดหรือปริมาณ

วัด