หิม

ดูเพิ่ม: หมี, หมู, หมู่, หุม, หุ้ม, และ ห่ม

ภาษาไทย

ยืมมาจากสันสกฤต हिम (หิม) หรือบาลี หิม

การแบ่งพยางค์		[เสียงสมาส] หิม-มะ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	hǐm-má-
	ราชบัณฑิตยสภา	him-ma-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/him˩˩˦.ma˦˥./

หิม

หิม (คำอาการนาม ก๋ารหิม หรือ ก๋านหิม)

เขียนด้วยอักษรอื่น

หิม ก.

ตารางการผันรูปของ "หิม" (เพศกลาง)

การก \ พจน์	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (ปฐมา)	หิมํ	หิมานิ
กรรมการก (ทุติยา)	หิมํ	หิมานิ
กรณการก (ตติยา)	หิเมน	หิเมหิ หรือ หิเมภิ
สัมปทานการก (จตุตถี)	หิมสฺส หรือ หิมาย หรือ หิมตฺถํ	หิมานํ
อปาทานการก (ปัญจมี)	หิมสฺมา หรือ หิมมฺหา หรือ หิมา	หิเมหิ หรือ หิเมภิ
สัมพันธการก (ฉัฏฐี)	หิมสฺส	หิมานํ
อธิกรณการก (สัตตมี)	หิมสฺมิํ หรือ หิมมฺหิ หรือ หิเม	หิเมสุ
สัมโพธนการก (อาลปนะ)	หิม	หิมานิ