เบิก
ดูเพิ่ม: เบฺิก
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เบิก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bə̀ək |
ราชบัณฑิตยสภา | boek | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bɤːk̚˨˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า បេក៑ (เปกฺ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເບີກ (เบีก), ภาษาเขมร បើក (เบิก), ภาษาเขมรเหนือ เบฺิก
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
เบิก (คำอาการนาม การเบิก)
- เปิด
- เบิกบายศรี
- เปิดผ้าคลุมบายศรีออก
- อรุณเบิกฟ้า
- ทำให้กว้าง
- เบิกถนนออกไป
- เบิกท้องร่อง
- ขอให้จ่าย
- เบิกเงิน
- เบิกของ
- นำเข้าเฝ้า
- เบิกตัว
- เบิกทูต
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
เบิก
ภาษาเลอเวือะตะวันออก[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ɓək/
คำนาม[แก้ไข]
เบิก
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɤːk̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมรเก่า
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเลอเวือะตะวันออก
- คำนามภาษาเลอเวือะตะวันออก