เบ่ง
ดูเพิ่ม: เบิ่ง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วง mbengq (แบ่ง, “เบ่ง, พยายามขับดัน”), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง mbingq (แบ่ง, “บิ่ง, พยายามขับดัน”); เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับ ตะเบ็ง
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | เบ็่ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bèng |
| ราชบัณฑิตยสภา | beng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /beŋ˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]เบ่ง (คำอาการนาม การเบ่ง)