โหม่ง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์ 1
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | โหฺม่ง | หฺม่ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mòong | mòng |
| ราชบัณฑิตยสภา | mong | mong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /moːŋ˨˩/(สัมผัส) | /moŋ˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]โหม่ง (คำอาการนาม การโหม่ง)
- เอาหัวรับหรือกระแทกลูกตะกร้อหรือฟุตบอลเป็นต้น
- โดยปริยายหมายถึงอาการที่สิ่งหนึ่งตกลงมากระแทกพื้นอย่างแรง
- หัวโหม่งพื้น
- เครื่องบินโหม่งโลก
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]จากภาษามอญ မံၚ် (มํง์, “ฆ้อง”)[1]
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | โหฺม่ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mòong |
| ราชบัณฑิตยสภา | mong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /moːŋ˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]โหม่ง
ภาษาปักษ์ใต้
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]โหม่ง
คำอนุภาค
[แก้ไข]โหม่ง
- ↑ ศิขรินทร์ แสงเพชร. "คำยืมภาษามอญในกฎหมายตราสามดวง". ภาษาไทยและวัฒนธรรมไทย ๒๑๖. ฉบับที่ ๒, ปีที่ ๑, ธันวาคม ๒๕๕๐ - พฤษภาคม ๒๕๕๑.
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/oːŋ
- สัมผัส:ภาษาไทย/oŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษามอญ
- คำนามภาษาไทย
- คำหลักภาษาปักษ์ใต้
- คำนามภาษาปักษ์ใต้
- คำอนุภาคภาษาปักษ์ใต้
- การร้องขอความสนใจเกี่ยวกับภาษาปักษ์ใต้
- attention lacking explanation