บอด

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɓoːtᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ບອດ (บอด), ภาษาคำเมือง ᨷᩬᨯ (บอด), ภาษาไทลื้อ ᦢᦸᧆᧈ (บ่อ̂ด), ภาษาไทใหญ่ မွတ်ႇ (ม่อ̂ต) หรือ ဝွတ်ႇ (ว่อ̂ต), ภาษาอาหม 𑜈𑜨𑜄𑜫 (บอ̂ต์) , ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง mbot (บอด)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		บอด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bɔ̀ɔt
	ราชบัณฑิตยสภา	bot
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/bɔːt̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		บอร์ด

คำคุณศัพท์

บอด

1. มืด, ไม่เห็น, (ใช้แก่ตา)
2. สกปรก

   หัวเทียนบอด

3. ไม่มีแวว เป็นวงทึบไม่โปร่ง (ใช้แก่หัวตัวหนังสือ)

   เขียนหนังสือหัวบอด

4. เรียกนมที่หัวบุ๋มเข้าไป

   นมตาบอด / นมบอด

5. (เกมไพ่) เรียกแต้มบนไพ่ป๊อกที่รวมกันแล้วได้เป็น 0