ข้ามไปเนื้อหา

อ่าน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: อาน

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʔaːnᴮ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ອ່ານ (อ่าน), คำเมือง ᩋ᩵ᩣ᩠ᨶ (อ่าน), ไทลื้อ ᦀᦱᧃᧈ (อ่าน), ไทดำ ꪮ꪿ꪱꪙ (อ่าน), ไทใหญ่ ဢၢၼ်ႇ (อ่าน), ไทใต้คง ᥟᥣᥢᥱ (อ่าน), อาหม 𑜒𑜃𑜫 (อน์); เทียบเขมร អាន (อาน)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์อ่าน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงàan
ราชบัณฑิตยสภาan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔaːn˨˩/(สัมผัส)
ไฟล์เสียง

คำกริยา

[แก้ไข]

อ่าน (คำอาการนาม การอ่าน)

  1. (สกรรม) ว่าตามตัวหนังสือ, ถ้าออกเสียงด้วย เรียกว่า อ่านออกเสียง, ถ้าไม่ต้องออกเสียง เรียกว่า อ่านในใจ
  2. (สกรรม) สังเกตหรือพิจารณาดูเพื่อให้เข้าใจ
    อ่านสีหน้า
    อ่านริมฝีปาก
    อ่านใจ
  3. (สกรรม) ตีความ
    อ่านรหัส
    อ่านลายแทง
  4. (สกรรม) คิด, นับ

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]